به نام خدا
نوبل ادبیات جایزه ای است که الفرد نوبل سوئدی با ذوق وسلیقه انرا برای پیشبرد ادبیات یا پیشبرد صلح وانسانیت طراحی وارائه نمود. اثاری که برنده نوبل می شوند لابد اثار درخور تقدیری هستند. این برنده شدن، انسان را برمی انگیزد که نگاهی به این اثار بیافکند و انها را مورد مطالعه قرار دهد .
من به تازگی در پی این مطلب براه افتادم که راستی اثار برنده نوبل ادبی کدامند؟ واین نویسندگان از کدامین کشور ارکشورهای جهان برنده این جایزه فاخر شدند؟که به این ادرس دست یافتم و با کمال تاسف مشاهده کردم در بین نویسندگان برنده شده جای نویسنده ای از نویسندگان ایرانی خالی است. اصلا ایران نویسنده ای که در خور این جایزه باشد ندارد؟ این در حالی است که المان دانمارک سوئد نروژ امریکا فرانسه و....هر کدام چند نویسنده را سهم خود نموده اند اساسا اینکه ما برنده ای در میان برندگان نداریم عیب نیست ، چه بسا نویسندگان خوبی که در سراسر دنیا مشغول نوشتن وترویج تفکرات ناب خود هستند اما هیچگاه برنده امثال این جوایز نشده اند .اما انچه ارزش دارد این جایزه معتبر می تواند ما را با نویسندگان سراسر دنیا اشنا سازد مثلا خود من امروز با مشاهده لیست برندگان با نام چندین نویسنده از سراسر دنیا اشنا شدم که نام نویسنده ایرانی اینجا خالی است تا دیگران را با ایران وتفکر نویسنده ای از این گوشه عالم اشنا سازد.
اما چندان هم دیر نیست اما دور است که ما ایرانیان در این زمینه به کار وفعالیت مشغول شویم تا در این عرصه بدرخشیم وجهانیان را با افکار ایرانی اشنا کنیم. در حالی که اعلام می شود متوسط سرانه مطالعه در ایران 2 دقیقه در روز است چطور میتوان به این قله جهانی دست یازید؟بله با اشنایی با این نوشته های برگزیده ومطالعه وغور در انها باید خود را دراین زمینه بالا بکشیم .و فعالیت روز افزونی در قبال نوشتن وخواندن داشته باشیم. خودمان قبل از هرکس نویسندگان خود را بشناسیم واثار انها را مطالعه کنیم تا قدم اول را برای شناساندن خود ومیهن وفرهنگمان به دیگران برداشته باشیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر